Wat wil de schrijver nou? En vooral ook: waarom? Kan ik die schrijver wel vertrouwen? Hoe praten de personages? Snap ik alles wat er gezegd wordt? Hebben die mensen echt bestaan? Verklapt de flaptekst veel? Wat is de titel? Zitten er stiekeme aanwijzingen in de inhoudsopgave? Zomaar wat vragen van de omslag van Hoe lees ik?
Het boek is niet alleen een leesboek, maar wat mij betreft ook een prima naslagwerk. Het boek is opgebouwd in drie delen. Het eerste deel beschrijft de basisbegrippen van de literatuuranalyse zoals tijd, vertelperspectief, structuur en verhaallijnen. Het tweede deel dat Paris toeters en bellen noemt over de tekst zelf. Ze bespreekt hierin de stijlfiguren en de aankleding van het boek. En in deel drie treedt ze naar buiten en behandelt de context van de roman: intertekstualiteit en de
poëtica
Hoe lees jij, Lidewijde?
Het boek begint met te vertellen hoe Paris zelf een boek aanpakt. Ze las een boek genaamd ‘Dat weet je niet’ en de beginzin daarvan viel haar meteen op. “Waarom begint hij zo?” vroeg ze zich af. We krijgen dus een inkijkje in hoe haar hoofd werkt met betrekking tot literatuur.
Zelf moest ik gelijk denken aan de beginzin van Een nagelaten bekentenis:
Mijn vrouw is dood en al begraven
Die zette mij ook aan het denken over waarom de schrijver zo begint. Je ziet een ik-figuur die kennelijk net weduwnaar is geworden. Drie vragen:
- Wie is de ‘ik’?
- Wat is er met zijn vrouw gebeurd?
- Waarom begint de schrijver zo?
Leuk om over na te denken, zeker als je het boek kent. Dan moet je toch al wat gaan opvallen.
De schrijfster vertelt over hoe zij literatuur analyseert met behulp van de instrumenten die zij tot haar beschikking heeft. Al deze instrumenten worden op een heldere manier uitgelegd, met leuke voorbeelden erbij. Ze gebruikt allerlei bekende en minder bekende boeken om de begrippen te illustreren. Bovendien zijn het interessante voorbeelden, doordat het niet de geijkte voorbeelden zijn die iedereen gebruikt. Ik lees dit boek vast nog een keer.
Lidewijde Paris schrijft leuk, aansprekend. Het laat mij weer op een andere manier naar de boeken kijken. Zeker met betrekking tot de beginzin van een boek. Daar had ik nooit over nagedacht, voorheen. Ik vond het een heel bijzonder boek om te lezen en daarnaast maakt zij het analyseren van boeken door het inkijkje in hoe zij leest weer heel leuk voor mij.
Dit is wat mijn medeboekbloggers van dit boek vonden.
Dit is mijn 31e boekrecensie voor Not just any book. Ik heb dit boek gratis gekregen, maar dat heeft in geen enkel opzicht mijn mening over het boek beïnvloed. De link naar het boek is een affiliate link. Dat betekent dat ik een beetje geld krijg als jij dit boek of een ander koopt.
Het bericht Review: Hoe lees ik? – Lidewijde Paris verscheen eerst op Tekstbureau DrsPee.
